|
|
|
ยัยแสบวายร้ายกับนายขี้เก๊ก5
|
views : 1406
|
|
" ขอบใจน่ะจ๊ะ หนูออดี้ ส่วนลูกอ่ะ อย่าทำให้ออดี้เสียน้ำใจสิลูก ไปด้วยกันน่ะดีแล้ว มีปัญหาอะไรจะได้โทหากันได้.."
แล้วเย็นวันนั้นฉันกับแม่ก็ไปซื้อของกัน เหนื่อยมากเลย พอกินข้าวอะไรกันเสร็จดูละครเป็นเพื่อนแม่แปปนึง ฉันก็ขอตัวขึ้นมานอน ด้วยความง่วงมากก แล้วพรุ่งนี้เปิดเรียนวันแรกอีก..พอตัวถึงเตียงปุ๊บ ฉันก็หลับทันทีไม่รู้สึกตัวอะไรอีกเลย
............ เช้าวันต่อมา
กริ๊งงงงๆๆๆ...ป้าบบ ฉันปิดนาฬิกาปลุก= = แล้วนอนคลุมโปงต่อ แต่ เฮือกO-O ดูนาฬิกา 6 โมงเช้า ไปรร.นี่หว่า ฉันง่วงมากอ่า ปกติตื่นสายตลอด เพราะปิดเทอมไม่ไปไหนงัย ปรับตัวแทบไม่ทัน รู้น่ะ ว่ายังงัยมันก็ต้องเป็นแบบนี้ทุกปี แต่ไม่ชินสักที ฉันลุกจากเตียง เก็บที่นอนเสร็จ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัว เข้าห้องน้ำทันที อาบเสร็จก็แต่งตัวเรียบร้อย กระเป๋าวันนี้สงสัยไม่มีรัยมาก เพราะเปิดวันแรก ฉันก็ไม่ได้เอารัยไปเยอะ สมุดเล่มเล็กไว้จด กับกระเป๋าปากกา ดินสอแค่นั้น ..
ตึกกๆๆ..ลงบันไดมาปุ๊บ ก็จ๊ะเอ๋เจอแม่ปั๊บ.."อ้าวแม่.. ตื่นเช้าจัง^^" ปกติ แม่ฉันก็ตื่นเช้าทุกวันนั่นแหละ แต่พอดีปิดเทอม แม่ก็สายนิดหน่อย (เหมือนฉัน) "ถ้าแม่ไม่ตื่นเช้า..เดี๋ยวคนบางคนก็ทำไข่ดาว ไหม้อีกหรอก" น๊านน..จี๊ดดเลยย ดูดิ แม่ใครเนี่ย แล้วฉันก็งับขนมปังบนโต๊ะ คำนึง แล้วเดินออกไปเอาหนังสือพิมพ์ตรงกล่องรับจดหมายหน้าบ้าน ฉันหันไปดูทางซ้ายก่อนจะหยิบหนังสือพิมพ์นั่น ก็เห็น..ใครคนนึงกำลังหยิบหนังสือพิมพ์เหมือนฉัน บีกัส เขานั่นเอง สภาพตอนนี้ เขาอยู่ในชุดนักเรียนเหมือนฉัน ด้วยความเซอร์ๆกับทรงผมของเขาที่เซ็ตได้หล่อบาดใจ กับเนคไทค์หลวมๆที่เหมือนจะยังไม่ได้ผูกให้ดีๆ มันทำให้ฉันมองเขาตาไม่กระพริบจนลืมไปว่าฉันทำอะไรอยู่ แต่..งานเข้าล่ะ เขาหันมาพอดี แถมทำหน้างง ประมาณว่าฉันมองอะไรเขา หรือไม่เขาก็คิดว่าฉันกำลังมองตัวประหลาดยังงัยยังงั้นเลย พอตั้งสติได้ ฉันก็ทำเป็นมองดูนกดูไม้แทน แล้วบอกว่า "ฮ๊าา..วันนี้อากาศดี๊ดี เปิดเทอมวันแรก..ต้นไม้ข้างบ้านส๊วย สวย" ฉันหยิบหนังสือพิมพ์เสร็จ ก็จ้ำอ้าว รีบเดินเข้าบ้านทันที และไม่กล้าที่หันกลับไปมองเขาอีก ส่วนบีกัส หลังจากที่รู้ตัวเองว่า เมื่อกี้มีคนมองเขาอยู่นั้น พอเธอพูดแบบนั้นว่าต้นไม้ข้างบ้านเธอสวย เขาก็หันไปดูต้นไม้ "เอิ่ม มันก็สวยจริงๆน่ะ" แล้วพอเค้าหยิบหนังสือพิมพ์เสร็จ เขาก็คว้าโทรศัพท์ ถ่ายรูปต้นนั้นไป ก่อนที่จะเข้าบ้าน.. "แม่ หนังสือพิมพ์ วันนี้มีข่าวเรื่องลูกนักการเมือง เรียนเก่ง ได้ทุนไปเรียนที่มหาลัยชื่อดังในนิวยอร์คด้วยอ่าแม่ หนูอยากไปบ้างจัง><" ฉันอ่านไปนั่งกินขนมปังไป แล้วก็หลับตาเพ้อว่า สักวันฉันจะไปให้ได้สักครั้ง นิวยอร์คเนี่ย "ลูกไป แล้วให้แม่อยู่บ้านคนเดียวหรือไงห่ะ ใช่สิ๊ แม่ไม่สำคัญนี่" แม่ฉันยืนชงกาแฟอยู่ ฉันก็พูดไปอย่างนั้นแหละ เพราะฉันรู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ "หนูให้แม่อยู่บ้านคนเดียวที่ไหน แม่ก็ไปกับหนูไง อ๊ะ สายล่ะ เดี๋ยวหนูไปรร.ก่อนน่ะแม่ รถจะมาแล้ว" ฉันดูนาฬิกาข้อมือ หลังจากที่รู้ว่ามันจะสายแล้ว ฉันก็วางหนังสือพิมพ์ลง แล้วซดนมสดที่อยู่ในแก้วจนหมด คว้ากระเป๋า แล้วเดินไปหอมแก้มที่แม่กำลังคนกาแฟอยู่ แล้วฉันก็ยกมือไหว้ ร่ำลากับแม่ก่อนจะรีบวิ่งไปใส่รองเท้าหน้าบ้าน รถบัสมาถึงหน้าบ้านพอดี ฉันก็ขึ้นรถ สวัสดีคุณลุงคนขับ แล้วทักทายเพื่อนในรถก่อนที่จะนั่งที่ประจำที่ตัวเองเคยนั่ง แต่รู้สึกแปลกๆ เหมือนลืมอะไรสักอย่าง ในขณะที่ฉันกำลังนั่งคิดอยู่นั้น บีกัสก็รีบขึ้นรถพอดี ฉันรู้แล้ว ว่าฉันลืมอะไร ฉันลืมเรียกนายนี่เอง พอหลังจากที่บีกัสขึ้นมาบนรถ เขาก็หาที่นั่งว่างๆ สักที่ เขาก็หันมาเจอฉันพอดี เพราะปกติฉันชอบนั่งข้างหน้าต่าง แล้วเอากระเป๋านักเรียนวางที่นั่งข้างๆ แต่เผอิญว่า ที่อื่นมันเต็ม เขาก็เห็นว่าที่นั่งข้างฉันไม่มีใคร เขาก็เดินมา.. "ไง.. " เขาทักฉันก่อน แล้วก็บอกว่า "ฉันนั่งด้วยคนน่ะ " แล้วเขาก็เอากระเป๋าฉัน ยกมาไว้ที่ตักเขา แล้วก็เอากระเป๋าฉันทับกระเป๋าเขาอีกที กำลังอึ้งน่ะ เขามานั่ง โดยที่ฉันไม่ทันได้พูดอะไรเลยว่าให้นั่งหรือป่าว แต่ก็ทำรัยไม่ได้หรอก เพราะมันว่างแค่ที่เดียว คือข้างฉัน ฉันได้สติ ก็หันไปมองนอกกระจกรถ แล้วเขาก็กระซิบข้างหูฉัน แล้วก็พูดขึ้นมาว่า.."เธอไม่มาเรียกฉันเลยน่ะ ว่ารถบัสมา ฉันจะบอกแม่เธอ ว่าเธอดูแลฉันไม่ดี" ฉันหันขวับทันที แต่..ฉันก็ต้องรีบหลับตาปี๋ เพราะตอนนี้หน้าเราใกล้กันเกินไป จมูกโด่งๆของเขา มาชนกับจมูกฉันพอดี ดีน่ะแค่จมูก ไม่ใช่..ไม่งั้นแย่><" แล้วเราก็รีบห่างกันทันที ไม่พูดอะไรอีกเลย ตลอดทาง จนรถมาจอดที่หน้าประตูรั้วโรงเรียน...
|
|
|
|
update : 21/04/2556
|
author : F'FaraHPunt
|
|
|
|
|
